Het verste punt….?

28/6 Ile d’Yeu – Ile de Ré /St. Martin : 56 nM, 10 uur. ONO 3-5 bft (vlagen 6/7). Zon. Gezeild.
2/7 Ile de Ré – La Rochelle/ les Minimes: 11nM , 2 uur. NO 2 bft. motor
3/7 La Rochelle /les Minimes – La Rochelle /Vieux Port: 3 nM, ½ uur.

We vertrekken van Ile d’Yeu met twee scenario’s : in een halve dag naar les Sables d ‘Olonnes of in een hele dag naar Ile de Ré. De wind is namelijk pittig en de koers aan de hoge kant; het is de vraag hoe lang dit leuk is. Aanvankelijk is de wind nog niet zo sterk, maar al gauw zetten we er toch maar een rif bij, de boot vaart dan veel rustiger. Het sturen gaat verder op de hand (ieder ruim vier uur!), want zelf kunnen we beter anticiperen op golven en windvlagen dan de stuurautomaat. Het gaat best goed en de weerberichten voor morgen nog even nakijkend, besluiten we les Sables voorbij te varen, omdat de wind de volgende dag harder en oostelijker(->net niet meer bezeild) zal zijn. Gelukkig heb ik de lunchboterhammetjes al klaar gemaakt; eten klaar maken onder helling vind ik niet fijn! En zo komen we na een pittige lange tocht, prachtig rond hoog water bij Ile de Ré aan; het valt daar vóór de haven èn in de haven droog: de sluis gaat alleen rond hoog water open. Een haven binnen varen is altijd even spannend èn hard werken: lijnen klaarleggen en fenders ophangen, koers en diepte in de gaten houden, havenmeester oproepen, aanleggen , maar tussen de bedrijven door zie ik dat we in een heel schilderachtig stadje zijn aangekomen met leuke terrasjes; later blijkt dat het wel vijftig terrasjes zijn, één grote rij aan beide kanten van de hele haven. Eerst liggen we vooraan in de haven, drie dik naast elkaar; maar omdat daar bij elk hoogwater weer wisselingen zijn, besluiten we helemaal achterin de haven een plek te zoeken - en dan liggen we midden tussen het geroezemoes op de terrassen! Maar wij willen fietsen en zijn een groot deel van de dag op pad, dus dat stoort ons niet zo.
Op de tot dan toe heetste dag (>30 graden) maken we een hele mooie lange fietstocht (blijkt 70 km te zijn geworden) op onze superbootfietsjes (zonden accu/ we behoren tot de 40% die dat nog doen). We fietsen langs en door een heel groot moerassig gebied (marais) met dijkjes en slootjes en waterplassen/bakken; waar de vloed telkens nieuw water in brengt en wat heel precies gereguleerd word door kleine sluissysteempjes in de zoutpannen. We zien er oesterputten en vooral vele zoutpannen, waar mannen onder de brandende zon handmatig met een plankje aan een steel het zout op kleine hoopjes schuiven. Ook bekijken we een droogvallende baai om zien waar de boot precies droog zou moeten vallen; het is laag water, dus dit lukt goed : even voorbij groene boei nr.5 en een staak stuurboord uit de plaat op draaien !
Bij dit warme, broeierige weer hoort onweer, en dat komt ook, vooral snachts, het knalt uit de hemel! Blijkt dat ‘t panoramaraampje nog steeds lekt..Tussen deze dreigingen door vinden we een weergaatje om op 2 juli ’s-morgens (41 dagen na vertrek) naar La Rochelle door te varen. Zonder wind en dus op de motor bereiken we in twee uur de grote marina aldaar. Op Ile de Ré werd ons geadviseerd niet naar de Vieux Port te gaan, omdat je daar niet zou kunnen slapen van het lawaai van het filmfestival dat gaande is.

We hebben nog nauwelijks aangelegd bij de “acceuil”van de haven of een heftige onweersbui met héél veel water breekt los. We zitten bijna een uur bij de havenmeester de bui af te wachten. Hij vertelt dat ‘t echt wel meevalt met de geluidsoverlast in de oude haven. De films worden binnen gedraaid, er zijn hooguit wat meer mensen op de been op de kade’s. We mogen zelf weten waar we liggen gedurende de drie dagen (2 betalen) die we willen blijven: in de marina Minimes of in de oude haven!
In de marina ontmoeten we de Australiers van sy Amity weer, die we ook al in St Peter Port op Guernsey zagen. Zij zijn op weg naar Bordeaux, canal du Midi en de Middellandse zee. Zo zien we meer mensen/boten die we eerder zagen. Met de electrische shuttle boot naar de stad, mooie 2-uurs route gelopen door de middeleeuwse binnenstad. Wat een levendige ambiance!

De marina met duizenden boten(zonder mensen erop), bevalt ons van geen kant. De tweede dag verkassen we dus, naar de historische locatie: de Vieux Port. Meer dan 1000 jaar geleden begon hier de geschiedenis van deze havenstad. En La Rochelle is nu een echte franse stad: winkelstraten met arcades, pleintjes en platanen, overal mensen op terrasjes, kortom een bruisende stad met een aantal bijzondere - beklimbare- torens (de klokketoren ‘Grosse Horloge’, het fort ‘Tour St.Nicolas ‘, de dikke kettingtoren ‘Tour de la Chaine’ en een wat slankere vuurtoren ‘Tour de la Lanterne’) die het verleden levend houden, en ons een schitterend uitzicht bieden vanuit de kuip.
De drie havenbassins zijn nu grotendeels in gebruik voor de pleziervaart en wat kleinere ferries; vanaf 1890 is er al een avant-port, waar het commerciele scheepsverkeer naar toe gaat.
We bezoeken het mooiste scheepvaartmuseum, dat we ooit hebben gezien!

Volgens onze planning hebben we het verste punt bereikt, maar we sluiten niet uit toch nog twee zuidelijker gelegen eilanden mee te pakken, voor we weer noordwaarts gaan: Ile dÓleron en Ile d’Aix.

Blogspreuk van de dag: If you hear a voice within you say “you cannot paint (sail)”, then by all means paint (sail), and that voice will be silenced. (Vincent van Gogh)

Extra spreuk: Opa, stuur je vandaag een foto? (Lars) (He did!)

(NB: Wifi in deze haven ook niet best; de foto’s krijg ik nu niet meegestuurd.)